Ben Bir HIV Pozitifim

Son zamanlarda sadece umut dolu bir yaşam sürerken, gözlerim yanlızlığın yarattığı yorgunlukla kapanıp açılmaksızın isyan ediyordu sanki. Hep hayal, hep düş! Yorgundum yine ama sebepsiz yorgunluk. Kalbim boş yüreğim adeta buz dağı gibi bedenime soğuk rüzgarlar yolluyordu. Üşümüyordum belki ama acısını kalbimde hissediyordum. Ve yine bir gün Allah’a dua ediyordum günler sonra duamın kabul olduğunu hissediyordum sanki. Tabi bu zaman içersinde HİV in kanımda dolaştığından haberim yoktu. Yine bir gün bir sinir krizigeçirdim. Ve ailem kendimi toparlayabilmem için beni Ankara’ya göndermek istedi benimde ihtiyacım vardı doğrusu bu sisli şehirden bir nebzede olsa uzaklaşmaya. Nihayet Ankara’daydım. Kuzenim karşılamıştı beni, biraz zaman geçtikten sonra kuzenimin ısrarı üzerine göz muayenesi için hastaneye gittik. Günlerden Çarşamba idi. Muayene sonunda ameliyat olmam gerektiği söylendi, ameliyat için gün aldık.

Ameliyat günü gelmiş ve beni heyecan ve korku sarıp sarmalamıştı. Ameliyat oldum ve odaya çıkarılmıştım tabi ailemde gelmişti. İkinci bir ameliyat daha oldum 2 gün sonra, o da başarılı geçmişti. Tabi bu sırada hastanede tanıştığım bir kızdan hoşlanmıştım. Sonradan o gün geldi çattı o gün ağustos ayı, 3. ameliyatımı oldum bu sırada HIV kanımda bulunmuş ancak doğrulama için tekrar kanım alınıp başka bir hastaneye gönderilmişti.

Kalbimi sadece isyan duyguları sarmışken bir yandanda kendimde suçu arıyordum. Bir faydası yoktu biliyordum ama bir suçlu bulursam girdiğim depresyondan çıkmam daha kolay olacaktı. Ama şunu çok iyi biliyorum ki kendimi toparlamamda öncelikle beni PYD (POZİTİF YAŞAM DERNEĞİ) ne yönlendiren psikoloğumdu. Tabi hayatımda en büyük payı ve yeri olan PYD danışmanları ve ekibiydi minnettarım onlara. Hızla psikolojim düzeliyor hayattan beklentilerim artıyordu. Şimdi tedavim devam ediyor  iyiyim ama yine de dua ediyorum…

YAŞAMAK NASIL SEN KARAR VER….

Aslında mesleğim halkla ilşkiler ama şuan özel bir firmada çalışıyorum ve hobi olarak, web tasarım yapıyorum ayrıca milli atlet olmak için kendimle yarışıyorum.

Sanırım olabilirsem çok daha mutlu olurum başarabileceğimi biliyorum ama pek bilgim yok bu konuda. Şuan ne düşünüyorum biliyor musunuz? Dünyaca ünlü bir TÜRK atleti olduğumu. O da olacak biliyorum, şuan bayrama hazırlanıyorum Ankara’da olmak istiyorum bayramda, aylardan Ağustos ve ben Ankara’da olmak istiyorum yine, neden bilmiyorum ama orda olmak bana huzur veriyor. Biliyorum yaşadıklarımın bir sebebi var her ne kadar sebebini bilmesem de bi sebebi olduğunu biliyorum. Sadece yaşamaya ve huzurlu olmaya çalışıyorum çevremde kimseler olmasada ben mutluyum. Aslında biliyor musunuz çok şanslısınız çünkü mutlaka bir destekçiniz vardır. Bir aileniz vardır. Unutmayın ki ben henüz 20 yaşında yanlız kaldım ve yanlızlık şarkıları dinliyorum. Hazır destek çıkan bir aileniz varken kıymetini bilin sadece huzura bakın ve kendinize bakın insanların ne dedikleri önemli değil nasıl mutlu oluyorsanız öyle yaşayın ve ne olur ilişki yaşıyorsanız korunun hiv pozitif olmaya bilirsiniz ancak bu olmayacağınız anlamına gelmez. Her şey kendi elimizde sadece mantıklı düşünün gerisi kendinden gelir. Unutmayın hayat mutlu olmakla birlikte huzurlu olur.

HIV Tanısı Almak

Bugün aylardan Ağustos günlerden ise Salı bir hastanede olduğum şaşılık ameliyatı sonuçu kan tahlili sonucum geç çıkmıştı. Öncelikle anlam veremedim, istanbula dönmüştüm. Sanki hissediyordum bi aksilik olduğunu, neyse evimde müzik dinlerken telefonum çaldı, açtım. Karşıdaki ses ameliyatıma katılan hocanın sesi idi. Ve bana acilen Ankara’ya geri dönmem  ve tekrar kan alınması gerektiğini söyledi. Korktum kalbim hızlı çarpmaya başladı, “peki hocam” dedim. Ve yine günlerden Salı biletimi alıp Ankara’ya döndüm. Hastaneye gidip kan verdim. Sebebini sordum ancak konuşmak için  erken olduğunu 15 gün içersinde sonucumu alabileceğim söylenmişti.

Amcam vardı Ankara’da orda kaldım ve hastaneye gittim 15 gün sonra, doktorum psikolog eşliğinde odasına aldı beni ve yine korkular kalbimi sarmıştı. Heyecanda cabası, hoca bana bir sürü soru sordu. Konuştuk uzun süre ve doktorlarım benim hiv pozitif olduğumu söylediler. Hemen ağlamaya başladım “nasıl olur” dedim.

Neyse, hayatım kararmış ve bunalıma girmiştim.

Sonra istanbul’a döndüm pisikoloğa gittim. Konuştuk nihayet konuşmalar sonucu bana Pozitif Yaşam Derneği’nden bahsetti. Bana yardım edebilecek tek kurum orasıymış, öyle dedi. Başta gitmek istemedim. Sonra eve gelip aradım hemen telefonun karşısındaki dernek danışmanına aitti. Çok olumlu bir telefon görüşmesinden sonra, randevu alıp derneğe gittim beni bir bey karşıladı öncelikle, baya sohbet ettik çok iyi gelmişti. Atrık kendimi sadece orada o ortamda huzurlu hissediyordum. Ve PYD ekibine gerçekten minnettarım. Tedavime devam ediyorum yani etmeye çalışıyorum. Şuan durumum çok iyi ve yaşamak için sadece HUZUR ve MORAL e ihtiyacım var sizleri çok seviyorum….

Merhaba

Merhaba sevgili okuyucular,

Uzun bir aradan sonra yeniden buradayız. Ve umuyoruz ki daha uzun bir süre yazılarımızla sizlerle olmaya devam edeceğiz.

Sizlere güzel bir haberimiz var. Aramıza yeni bir yazar katılıyor: Emir Arda’yı beğenerek okuyacağınızı umuyorum.

Sevgiler & Saygılar,