Bize okanaksu@pozitifgunluk.com adresinden ulaşabilirsiniz…
Site editörü ve sahibi Okan Aksu
-
Abone Ol
Abone olunmuş
WordPress.com hesabınız var mı? Şimdi oturum açın.
Bize okanaksu@pozitifgunluk.com adresinden ulaşabilirsiniz…
Site editörü ve sahibi Okan Aksu
Pozitif Günlük 
Comments on: "İletişim" (38)
merhaba, size çoook uzaklardan sesleniyorum, bu uzaklık fiziki değil….ruhen uzağım, kalben uzağım, sizler toplumun farkında olmak istemediğimiz parçasısınız , empati yapmak istemediğimiz….sizin suçunuz olduğunu düşünerek rahatlatıyoruz içimizi, çünkü başka türlü adaletli gelmiyor bize gencecik insanlar olarak sizlerin bu acı dolu sürece katlanmak ve en önemlisi tek başına katlanmak zorunda olmanız….düşünüyorum…bu hepimizin başına gelebilir, belki çoktan enfekte olduk haberimiz yok, bilgimiz yok, bilincimiz yok…sizi anlıyorum demek çok iddialı bir cümle olur belki ama, sizi merak ediyorum, sizin için üzülüyor ve seviniyorum dahası..size “siz” demeyi bir kenara bırakıp “biz” dememiz gerektiğini çok çok iyi biliyorum.bu günlük için size teşekkür ederim…çünkü “biz”lerin sizin de birer insan olduğunuzu, yaşadıklarınızın sizin hatanız olmadığını bilmeye ihtiyacımız vardı…mutlu uzunnn aşk dolu ömürler diliyor ve sevgilerimiz gönderiyorum size…
Ebru hanım merhaba,
Öncelikle göstermiş olduğunuz duyarlılık için çok teşekkür ederiz. Bu siteyi hazırlarken amacımız tam da sizin belirtmiş olduğunuz noktalara biraz olsun dokunabilmekti. Şimdi yazdıklarınızı okuduğum da bu sitenin amacına ulaşabildiğinin görüyorum.
Yorumunuz için çok teşekkür ediyorum.
Sevgiler & İyi okumalar,
Okan Aksu
size nasıl ulaşabilirim
PAZARTESI
Aralık 1, 2011
pazartesi gunlerinden nefret ederim ve hiv+ oldugumu bu gectiimiz pazartesi ogrendim… 28 yasinda escinselim duzenli olarak test yaptiriyodum hatta 2 ay once yaptirmistim en son ve temizdi… bu seferki tesaduf bi operasyon icin hastanede kan verdim ve yine 2 y once gecirdigim kalple ilgili bi sorun yuzunden bana 6 ay sureyle anestezi uygulanamayacagini ve ameliyat olursam olebilicemi soyledirler bende 6 ay sonra gorusmek uzere diye hastaneden ayrildim ve kan sonuclarini bir ara alirim diyerek… israrlahastane tarafindan aranmaya basladim ve bi turlu yakalayamiyordum sabah aradiklari icin geri donus yaptigimdada operator cikiodu… pazartesi gunu tekrar arandim ve ttelefonu actigimda labarotuvar doktormuz sizinle acilen gorusmek istiyor dediler ve inanin aklima geldi yani dedim kendi kendime ameliyat iptal oldu neden cagirsinlarki istedigim zaman gider alirim ve cesaetimi toplayarak gittim ve doktorhanima bi sorunmu var dedigimde evet dedi ve bende pozitifmi dedim ve oda bundan cesaret alarak bana bu gercegi soyledi… ve belki yalanci pozitif olabilicegini ankaraya gittigini 15 gun beklememi soledi vs vs iyi bi insandi uzuldu hastaneden ayrildim eve nasil geldimi bilmiorum annem anladi zaten yuzumden ve beni biliolar bende anneme anlattim bos durmadim zaten arastiriodum surekli dahada derinlere indim korktugum sey suan benimle beraber pozitif dernegini buldum telefon actim yetkili biriyle gorusmek istiorum dedim aksamindabulustuk bana korkma iyi olucaksin dedi… 3 gun gecti gerekli aglamalarimi yaptim ve simdi mucadele zamani… keske demenin bir faydasi yok artik benim icin… yeni bir baslangic… uzuldugum tek sey bu kadar dikkatli olmama ramen ve hergun okumama ragmen buna yakalanmis olmak neyse suan kafam okadar dolukii eminim hepiniz suanki psikolojimi tahmin ediyosunuzdur… bunu duydugumda isyan etmedim ama neden butun bu kotu seyler benim uzerimde… zaten yillarca tek basina escinsel olmakla mucadele ettim.. en zor olan insanin kendini kabul etmesiii… ve ilk iliskimden bu yana 2 sene dolmadan hiv ile enfekte olmak…. yine bugun dusundugum seylerden biri ise aslinda ser gibi gorunen olay hayirdir sanirim benimde sinavim bu… uyandirildim belkide… ama yinede bununla denenmeseydim ki hep dua ediodum ama yine tabiki hata benim yapicak bisey yok… bakalim beni neler bekliyor paylasmaya calisicam
Merhaba,
Öncelikle yorumunuzu bu kadar geç cevapladığım için çok özür dilerim. Umarım şu anda durumunuz iyidir ve tanı aldığınız döneme göre daha iyi hissediyorsunuzdur.
Sizinde bahsettiğiniz gibi artık mücadele zamanı. Lütfen bana okanaksu@pozitifgunluk.com adresinden ulaşabilir misin?
Sevgiler,
ben 3 ay önce ilişkiye girdim ve tam 90 günde test yaptırdım ve negatif geldi her yerde 3 son deniliyor ben ama hala içimdeki endişeyi bi türlü atamadım yardımcı olursanız cok mutlu olurum ve neye göre 6 ay
bu arada bende yazar olmak ıstıorum neereye yazıcam acaba:D
Uçurum!!!!
Evet uçurum, yasam ile ölüm arasında bulunan son nokta, bazen umutsuzluğa kapilirsin, boşluğa atlamak herseyden uzaklaşmak ama ölüm aklına gelir ve o boşluğa girmek istemezsin yine, okuduğum pozitif öykülerde hep bununla karşılaştım.
Son yani yasamın bitimi, yapacak bisey yok gibilerinden yazılar ve sonra pembe bir dünyaya yeniden giriş. Benim icin öyle olmadı kabullendim, belki pozitif çıkan testten önce yaşadığım uzun soluklu tedavi ve sonradan çıkan, evet sen sana diyorum hiv + birisin. Nerden bulaştığını sen daha iyi bilirsin diyen ( şimdi bunu yazarken gülüyorum) asik süratli uzman doktor.
Sanirim dagildim yine biraz daha cesaretlenmem gerek yaşananları yazmak için…
Ama hep iç dünyamda yasayacağım tüm bunları, yasam boyu kullanılan ilaç ve etrafa pembe gülümsemeler yaymak, her ne kadar gercekleri bilsemde cevremle birlikte kendimi de kandiracagim… Çünkü bir ben biliyorum rahatsızlığımı ve asla en yakınımda bulunan hiç kimseye açamayacağım bunu….
merhaba,
ben, bir televizyon kanalında çalışan muhabirim..
ismim rüya akkuş.
şans eseri yazdıklarınızı okudum ve ilgimi çekti.
bana mail yoluyla ulaşabilirseniz sevinirim..
Tamamen tesadüfen buldum blogunuzu. Yazıların samimiyeti boğazımı düğümledi, burun direğimi sızlattı. Artık izleyicinizim.
Merhabalar,
Henüz iki hafta oldu pozitif olduğumu öğreneli. Ameliyatın ortasında geliyor kan testinin sonuçları. Ve doktorlar panik içinde hemen kendi proflaktik korunmaları derdine düşüyorlar. Ameliyattan çıkmadan gerekli ilaçlar ısmarlanıyor ameliyat ekibi için. Adeta suçlu benmişim gibi unutuluyor ameliyat ve hasta doktor gizliliği. Sonrası zaten tam bir traji-komedi. Ben sersem yatarken karantinaya alıyorlar beni ve ziyaretçilerime açıklıyorlar durumu. Saatler sonra öğreniyorum bir ziyaretçimden pozitif olduğumu. Tabi cümle alem çoktan şoka girmiş durumda bu haberle. Şu an tedavime başlama aşamasındayım. Karışık duygular içindeyim. Artık yeni bir geleceğim var biliyorum ve yazmak istiyorum, paylaşmak istiyorum sizlerle duygularımı, yaşadıklarımı …
Sevgimle kalın …
Merhaba,
Yaşadığınız talihsiz olaylar nedeniyle derin bir üzüntü duyduk. Umarız şu anda daha iyi bir durumdasınızdır. Tanı alma süreçlerinin kolay olmadığını biliyoruz ancak bu süreç içerisinde yapılan hatalar maalesef işleri sizin için çok daha zorlaştırmış.
Bize her zaman yazabilirsiniz. Aynı zamanda durumunuz ile ilgili olarak da Pozitif Yaşam Derneği ile bağlantıya geçebilirsiniz,
Sevgiler,
Ben bir pozitif olarak hayattan vazgeçmişken ,şimdi 2 çocuğum için ayakta tek başıma mücadele ediyorum.Herkes aynı şeyi yapsın.
merhaba ben ebru 18 yaşına girelı 4 ay oldu ve evet bende hivLiyim … bunu öğrendiğimde dünyam başıma yıkıldı ve çevremde ailemin bir kaç dikkatsizliği yüzünden duyuldu … TestLerim yapıldığında kan değerlerimin çok iyi olduğu mikrobun sadece gözle görülemıcek kadar küçük bir parçası olduğunu ilaç kullanmama gerek olmadığını Evlenebileceğimi tüp bebek yoluluyla çocuğumun olabileceğini söylediler annem yok ve kardeşlerim benden uzak duruyor babam bu durumu öğrendığınde yıkıldı ve sağlık bakanlığınla durumumuzu anlattı tedavımı bakanlık üstlendi … Hayatımda biri vardı ve şu an 3 aylık evlıyımm eşimi çok sevıyorum ve birbirimize çok deyer verıyoruz benım için çok fedakarlık yaptı ve ben su an onun ıcın korkuyorum derneğinize gelip eşimle bilgi almak istiyoruz eşimin yüzüne her baktığımda KENDİMİ SUÇLUYORUM ve utanıyorum ne olur bana yardımcı olurmusunuz
Her zaman gelebilir ve destek alabilirsiniz.
Pozitif günlükte yeni tarihli hic paylaşım yok bende yazmak istiyorum ne yapmaliyim
danimarkadan sevgiler
yasim 35 ve bir hata sonucu hiv le tanisdim doktorlar bunun bir kronik bir hastalik oldugunu soylesede insanin icin de bir huzun ve cikamazlik hissetmesi ve bunu hep omur boyu surecegini bilmek beni kahir ediyor suan halen kaygilarim halen devam ediyor size tekrar yazacagim burda benim gibi olan arkadaslara sihhatli gunler dilegimle
ben pozitif değilim fakat pozitif olan arkadaşlarla konuşup arkadaşlık etmek istiyorum.belki bir faydam olur.
Merhaba, düğünüme 20 gün kala öğrendim+olduğumu dünyam başıma yıkıldı. Nişanlımı o kadar çok seviyordum ki ayrılmış olmama rağmen hala çok seviyorum.
Ayrılmak zorunda kaldık ailelerde biliyordu durumu bilmeleri de gerekiyordu.
Daha sonra kendi kendime kaldım. Yalnız mutsuz…
İnsanın hayatla ilgili hiçbir umudu hiçbir tutanacagi birşey kalmıyor. Kimselere soyleyemiyorsun derdini, soylediginde 2.sinif insan muamelesi gorecegini düşünüyorsun ve sonra sadece hiç tanımadığın gormedigin bilmedigin ama seninle aynı kaderi paylasan insanlara isim vermeden cekinerek derdini anlatiyorsun.
Kiz çocuğum olmasını isterdim hep ama artik zor olduğunu biliyorum. Sağlıklı bir insan neden benimle kendi hayatını riske atarak bir ömür boyu yaşamak istesin ki, heran o korku ile yaşamasını istiyim.
İnsanların hataları ile başbaşa kalmaları ve elinden hiçbirşey gelmemesi ne kadar acı…:(
Hasan
tanı alalı 4 yıl oldu 3.5 yıldır evliyim 1.5 yaşında kızım var eşim ve kızım virüsle çok şükür tanışmadı..eşimi seviyorum o da beni seviyor..bende eskiden bir çocugum bir eşim olmuyacagını zannediyordum..fakat oluyormuş sadece kendine güven yeter…
Merhaba,
Eşimin tanısı konalı 2,5 yıl oldu. 3 yıldır evliyiz. Şimdi de ailemizi büyütmek istiyoruz. Ama nasıl bilmiyoruz. Sizin için bir mahsuru yoksa iletişime geçebilir miyiz?
Herkese Merhaba,
Adımı yazmak istemiyorum.Aslında o kadar çok isterdimki gerçek ismimle buraya yazı yazmayı.Ama Türkiyede yaşıyoruz.Kahretsinki …
1984 doğumluyum.Adım şimdilik Burak olsun:) Bir escinselim.Hıv tanısı alalı yaklaşık 3 ay oldu.Özel bir şirkette yöneticilik yapıyorum.İşe gitmeden birgün test yaptırmak istedim.Son 2-3 aydır kendimi çok halsiz hisediyordum.Hemen yoruluyordum.Vucudum bir kaç leke çıkmıştı.Cildiye,üroloji bölümlerine gittim ama leke geçmedi.Hiç aklımdan geçmiyordu bu tanıyı alacağım.Testimi yaptırdım.2-3 gün sonra test sonuçlarını almak için hastaneye gittim.İşe gidecektim 2 saat sonra sonucumu alır işime giderim dedim.Doktorun yanına gittim.Doktor test sonucuna baktı.Ve gerçeği söledi.O kadar safım ki…Ama negatif yazıyor sonuçta ama bu yazı büyük puntolarla belirtilmiş.Bilmiyordum ki bu puntoların pozitif anlamına geldiğini
Şoka girmiştim.Doktor Bey beni Enfeksiyon hastalıkları bölümüne yönlendirdi.Bir bayan doktor ile yaklaşık 1 saat konuştuk.Çok iyi bir dokturdu.Yaklaşık 1 saat bana yapmam yapmamam gerekenleri anlattı.
Sonucumun ankaraya gittiğini 15 gün içinde kesin sonucun geleceğini anlattı.Herşeyin gizli olacağını bu hastalığı üniversite hastanelerin takip ettiğini söledi.Sonucum geldi o da pozitifti.İlk öğrendiğimde 45 dak yolun nasıl geçtiği anlamadım. Kafamda o kadar çok soru işareti vardı ki….Ne yapacaksın şimdi diyordum ?
İnterneti araştırdım blogları okudum,hastalık hakkında bilgi sahibi oldum.İş yerine anlatsam mı ?Anlatmasam mı?Aileme,arkadaşlarıma söylemelimiyim söylemelimiyim?Söylersem ne olur nelerle karşılaşırım işimi kaybeder miyim ?
Bu hastalığımı şuan kimseye sölemedim.Sadece ben biliyorum.Yani tekim:(
Ben bir escinselim bazı gerçekler varki sonuçta benim cinsel bir hayatım var.Ama artık daha dikkat etmem gereken bir yaşantım ve cinsel hayatım olmalıydı.İstanbulda yaşamıyorum.
Kendim gibi hiv pozitiv olan arkadaşlarla tanışmak istiyorum….İnternetten araştırdım ama bir sonuç elde edemedim:(
Üniversite hastanesinden şuan haber bekliyorum.İlaç tedavisi olacak mı olmayacak mı?
Pozitif yaşam derneğine elimde 1 kg baklava ile birgün uğrayacağım:)Böle bir sitenin olması bizler gibi bu tanıyı almış insanlar için çok büyük bir şans….
1 yıl içinde askere gidecektim:(Şuan askerede gidemeyeceğim.Aileme iş yerine ne söyleyeceğim hiç bilmiyorum.Bu askerlik ile ilgili hiçbir bilgim yok.Kaç günde gerçekleşiyor ne oluyor ne bitiyor ….
Şuan 4 duvar arasında tek başıma düşünüyorum…Hayatım nasıl olacak….Neler ile karşılacağım.Çok ta abartmak istemiyorum herşey yolunda gidiyor şimdilik…
Dört Duvar…
MErhaba,
Bana okanaksu@pozitifgunluk.com adresinden ulaşır mısın?
Merhaba, ben henüz pozitif tanısı almadım ama belirtileri taşıyorum. Doktora gidip test yaptırmaya bile korkuyorum. Duymaktan korkuyorum. Sonra olacaklardan korkuyorum. Korkuyorum işte. Ama tabi ki test yaptıracağım. Bakalım ne çıkacak? Tanışmak isterim. Nasıl irtibat kurabiliriz?
bende tanışmak isterim birlikten kuvet dogar derler
HIV pozitif olduğumu öğreneli yarın bir ay olacak. Şimdiye kadar bişeyler yazmak istedim ama bir ayın dolmasını bekledim. Belki iyi olan psikoljim bozulabilirdi kötü hissdebilirdim o zaman bu yazdıklarımın bir değeri olmayabilirdi. Yurt dışında yaşıyorum. 30’lu yaşlardayım. Hersene olduğu gibi bu senede evraklarım için sağlık kontrolüne gittim. Ama bu seferki farklı oldu. Bir sorun olduğunu ve söyledikleri merkeze gidip tekrar kan vermem gerektiğini söylediler. Gittim tekrar kan verdim. Bu arada kiminle birlikte olduğumu ne zaman olduğumu falan sordular. Ve bir hafta sonra haber vereceklerini söylediler. Ben buna bir anlam yüklemedim. Bir hafta sonra gittim ve hiç lafı dolandırmadan direk olarak AIDS olduğumu söylediler. İşte o an kötü oldum. Çünkü ne olduğunu bilmiyordum. Bu konuda gerçekten çok cahildim. Akşama kadar hüzünlü bir hal kapladı beni. Şimd ine olacaktı sorusu bütün günümü aldı. Akşam nispeten daha sakindim ve internetin başında araştırmaya başladım. ve bize hayata gerçek manada pozitif bakmamız gerektiğini her daim fısıldayan, arkamızda koca bir dağ misali duran Pozitif Yaşam Derneğimizi ve sizleri buldum. Hemen derneği aradım ne zaman istersem gelebileceğimi söylediler. Ertesi gün ilk uçakla Türkiye’ye döndüm. Gayet sakindim. Hemen derneğe gittim. Sadece istediğim doğru bilgiydi. Dernekteki sevgili arkadaşlarımız bu doğru bilgiyi benimle paylaştılar. Hemen bazı testler olmam gerektiğini ve buna bağlı olarak ilaç tedavisine başlayacağımı ve hayatının normal akışı içerisine sadece iki adet ilaç alarak sağlıklı yaşamaya devam edeceğimi söylediler. Bu bilgiler benim için kafi oldu. O ana kadar hiç korkmadım hiç telaşlanmadım. Bunun sebebi, yüzde onluk dilimi hayatta hep güçlü olmaya çalışmam yüzde doksanı ise Pozitif Yaşam Derneğidir. Onlara ne kadar teşekkür etsem az. Şu an ne durumdayım. Şimdi kelimenin tam manası ile hayata pozitif bakıyorum.Hiç bir zaman bozmadığım psikolojim aynı sağlamlıkta duruyor. Hani derler ya hayat kaldığı yerden devam ediyor diye ben hiç bir yerde bırakmadım hayatımı onun için aynı seyirde akıp gidiyor. İyi olmak için ekstra birşey yapmıyorum. Çünkü bu benim için bir sorun değil beraber yaşamam gerektiğini bilidiğim bir arkadaş artık. Şunu da biliyorum ki herkesin başına gelebilir yada gelmeyebilir. Bir anlık hevese kapılıp tedbir almamanın sonucu olan bir durum. Bu sebepten dolayı neden ben demedim hiç bir gün. Bunu demenin birşey değiştirmeyeceğini biliyorum. Bu arada bunları yazıyorum ama testleri olduktan sonra tekrar geri döndüm. Daha tedavim başlamadı kısmetse haftaya başlayacağım. Hepinize sevgilerimi ve selamlarımı gönderiyorum çok uzaklardan. Sağlıcakla kalın.
mrb 3 ay önce şüpheli ilişkimden sonra test yaptırdım ve hıv olduğumu öğrendim.herhangi bi sağlık sigortam olmadığı için tedaviiye başlamadım peki bu ağır belirtiler kaç yılda ortaya çıkıyor . o zaman mı tedaviye başlamam gerekecek
Merhaba, öncelikle geçmiş olsun. Pozitif Yaşam Derneği ile bağlantı kurdunuz mu?
3 yıllık evliyimm eşimin hiv pozitif olduğunu öğrendik. bana ağlayarak söyledi bende de varmı henüz belli değil sonuç bekliyoruz ..belki paylaşmak iyi gelir diye yazıyorum
20 yaşında olan ve hayatı boyunca bütün ayrımcılığa zıt düşmüş ben ayrımcılığın çizgisi oldum.
Tam 10 ay önce HIV+ teşhisi konuldu.
Dünyam yıkıldı.
Ailem,arkadaşlarım benden uzaklaştı kimisi ölsen daha iyi gözüyle baktı belki ilk zamanlar yolda yürümeye utanırdım.
Sanki alnımda yazıyormuşda insanlar bilir gibi bana ters ters bakıyordu.
Psikolojik tedavi almayı denedim ama bıraktım.
Kendi kendime aşmaya çalışıyorum şimdi.
Bir eşcinselim 2 yıllık güzel bir ilişkim vardı nerden yada kimden bulaştığını bilmiyorum ama insan sevgilisine gidipte sen bana bulaştırdın diyemiyor.
Keza çok gizli bir ilişki olduğu için.
Zaten türk toplumunun kısır düşüncesi eğer HIV+ isen eşcinselsindir.
Benim her ikisini olmam bunu doğrulamaz ama yinede kendi içimde savaşlar vermeme bir sebep.
Yazıp rahatlamak istedim belki birileri görür,bakar aynı duyguları yaşıyoruz der diye yazıyorum.
merhaba hangi şehirdesin seni tanımak isterim
Ben 18 yaşında bir genç kızım. 2 ay öncesine kadar çoik mutlu bir hayatım vardı, sevgilim ailem herşey çok yerindeydi. Taaki hiv pozitif olduğumu öğrendiğime kadar. Genital siğillerim yüzünden yapılan testler sonucu tamamen tesadüfen öğrendim. Evet biliyorum böyle yaşayan bir sürü insan var herşeyin farkındayım nelerle karşılaşacağımın neler yaşayacağımın. Malesef ailemde birtek annem biliyor bu durumu çünkü söyleyemedim söyleyemem, Kaldıramadım tabi bu durumu şu anda psikoloğa gidiyorum.Daha tedaviyede başlamadım cd4 seviyem yüksek olduğu için doktorum düşerse başlayalım dedi. sizce bu seviye ne kadar süreyle düşer ?
İnanç ÖZGÜR rumuzlu kişi ile yazışmam mümkün mü acaba? Bi yazısını okurken böyle bir tesadüf olamaz, Sezen in bi şarkısı çalıuyordu arka fonda.
söze nasıl başlıcam bilmiyorum ama burda hıv pozıtıf olanlar hemen herkez ögrendigin de aynı duyguları yasadını farketım yazılan yorumlardan 1 ay olacak ögrenelı dunya basıma yıkıldı kısa bi sure sonra ölucem sanıyodum yada ne bilim her tarafımda yaralar cıkacagani 2 arkadaşım dişinda kimse bilmiyor ilk ögredımde intihari bile düşünmüştüm ama internete araştırdıkca arkadaşlarımın yardımıyla ayaktayim işimden çıktım tedavi oluyorum allahtan daha çok yenı oldu için sigara ve alkol hiç kulamadım için şanslıyım erken tedaviyle bu virusun benı yenmesıne ızın vermıyecegım ailem için yaşamak zorundayım ilk başta çok çeresız ve bitkımdım şimdi güçlüyüm yenılmiçem ben bu ilete artık herşey çok gizli hastanede doktorlar çok anlayışlı ve yardım etmek için ellerınden gelenı yapıyorlar bende hıv olan arkadaşlarla tanışmak istiyorum samsunda yaşıyorum benım gibi olan arkaşlarla tanışıp bilgi ve dertlerımızı paylaşmak istiyorum
Merhaba. Su an cok karisik duygular icerisindeyim. Kendimi bir cikmazda hissediyorum. Amleiyat olmama iki gun varken doktorum tarafindan arandim. Bugun gelebilirmisin diye sordu acil bir durum diyerek ve o andan ciddi bir durum var dedi.ve hastaneye gittim. Hiv testi sonucum cikmisti ve ilk testlerde hiv pozitif oldugum ama dogrulama testi icin. Ankaraya gonderildigini 2 hafta sonra sonuclarin belli olacagini soyledi. Inanin ki o andan sonraki konusmalarini hatirlamiyorum. Daha kimseye soyleyemedim ama yarin ameliyat olacagimi bilen aileme ne soyleyecegimi nasil aciklayacagimi hic bilmiyorum. Bundan sonra ne olacaginida bilmiyorum. Nasil bir surec beni bekliyor. Bununla nasil bas ederim nasil kabullenirim. Dedim ya bir cikmazdaayim diye. Belki buraya yazarak rahatlarim dedim beni dinlediginiz icin tesekkurler…
merhaba arkadaşlar ben 2012 ağustos ayında kan tahlilleri sonucunda hepatit c hastası olduğumu öğrendim dünyam başıma yıkıldı aşkımdan vazgeçtim yani kız arkadaşım vardı evlenmeyi planlıyoduk olmadı ona söyleyemedim evlilik sırasında sağlık raporu istenildiği zaman yüzüğü kafama yemek yada hayat boyu korunarak çocuk sahibi olmadan kendimi sınırlandırmak istemedim depresyonum arttı psikolojik ilaç desteği alıyorum ve evden dışarı hiç çıkmıyorum 2013 yılında interferon+ribavirin tedavisi gördüm fakat başarlı olmadı daha sonra doktor sofosbuvir tedavisinin geleceğini söyledi ama yıl 2015 hala tedaviyi devlet ödemiyor ve tedavinin maliyeti oldukça pahalı kendimi çok kötü ve yarım insan olarak hissediyorum ve uzun yaşama korkusu bedenimi sardı böyle bulaşıcı hastalığı olanlar zaten toplum tarafından hep dışlanmıştır ama yinede bu hastalık Allah tarafından ve acılar insanları olgunlaştırıyor Rabbim bütün hastalığı olan her kim varsa onlara şifa versin ve hastalıklarını yok etsin bu hayatta sağlık önemli olan gerisi boş
Öncelikle herkese selamlar,
Tanı alalı 8 ay oldu ama ömrümden 8 yıl geçti gibi.. doktoruma göre sağlıklı ve erken teşhis edilenlerdenim.. Nede çok sanslı 🙂 Zaman zaman git gellerim oluyor psikolojikman.. Umarım kendime güvendiğim bir gün derneğe gelip sizlerle gücümüze güç katıcaz.. sanırım 20 gün sonra tedavim başlıcak ve ben hazırmıyım onu bile bilmiyorum.. ve Hıv pozitif çalışmaya engel değil,duyarlı şirketler ve çalıştığım şirket sağolsun muayene sürelerimi hiç atlamıyorum.. Umarım birgün yüz yüze de görüşmek dileği ile.. Mutlu kalın,bardağın dolu tarafından bakın 😉
Insanin kendiyle savasmasi kadar zor birsey yokmus bu hayatta… halbuki hep baristan yanaydim.. 2012 nin 16 haziraninda, 27 yasindaydim..sicak bir gundu… halbuki yazi cok severim.. halen de severim. Meger Erkek arkadas kaposi sankromuna yakalanali 6 gecmis. Onun hastaligini internet uzerinden arastirken hastaligin hivle baglantili oldugunu anladim ve hastaneye kendimde de olabilegi dusuncesiyle gittim. Cunku 7 yillik arkadasimdi.. ve o gun kan tahlilimi hastaneye almaya gittigimde sonuc alamadim. Bi ankara muhabbeti anlattilar ve sonrasinda bir doktorun odasinda buldum kendimi. Doktor hanim sanki grip olmuscasina yekpare TAAK diye soyledi yuzume hiv + oldugumu… sonrasi malum aglama krizleri, ilaclar, yan etkiler…
10 kisilik bir ailede yasadigim icin kendimi saklamam cok zor oldu.. hic kimseye soyleyemedim. Kendimi ve ilaclarimi annemin ceyiz sandigina sakladim hep..cunku orayi kimse acmazdi… hep haykirmak istedim,kendimi anlatmak… ama 3 odali evimim icinde sesim hep kendi kulagima yankilandi…
Yurtdisina kactim… orada arkadas oldugum herkese hiv + oldugumu soyledim.. kimse yadirgamadi beni, kimse suyumu icerken tiksinmede… ancak olmadi ailemdende uzaklasmanin etkisiyle alkolik oldum,kaldigim 2 yil boyunca her gece ictim…
Sonra tekrardan istanbula dondum, gene saklanmayi sectim.. ben karanlikta gozleri baglanan körebe oldum hep.. ne kimse beni gordu ne ben kimseyi….suan hic olmayacagim bir yerde hastanede calisiyorum.. dusunun… beni benden baska hickimse bilmiyor, hic bir arkadasim yok, bi kalabalikligin icinde sikistirdim kendimi en rutubetli koseye ! Oysa ben hayati severdim, sahilleride cok severim.. sonrasinda en sevdigim renk mavidir ! Suan kendi kaninda zehirlenen bir yilan gibiyim, ya da çölde kendi golgesinden baska kimsesi olmayan bir adam .. golgesi bile siyah..
Suan umudun var mi diye sorarsan, umudum yok!!! Hergece vucudumdaki sesleri dinliyorum. Hergunum bugun bana ne olabilir dusuncesiyle geciyor, acaba kalp krizimi gecircem yoksa kotu bir gribin kurbanimi olacagim… herseye hazirim da neden korktugumu bilmiyorum… icimde beni kemiren korku var… yusufu bile karanlik kuyularda isiksiz birakmadilar, ben neden hala karanliktayim. Yoruldum artik karanlikta gözleri bagli körebe oynamaktan.. bana konusabilecegim bir insan lazim sadece, birikmislerimi haykiracagim…cok uzattim galiba bu yaziyi, kusura bakmayin bu 4 yilin bi patlamasi.