HIV ve Askerlik

Askerlik şubesine gittim ve elimdeki kapalı zarfı açtırdım. Sonra enfeksiyon hastalıkları servisine gittim ve doktorla görüşmek için sıra aldım. Sırada beklerken herkesin elinde kağıtlar vardı ve kim bilir içlerinden kaç kişi benim gibi hiv pozitifti.

Doktor sırayla herkesi içeri alıyor ama içerden kimseyi çıkarmıyordu.

Giren kağıdını veriyor derdini anlatıyor sonra kan vermeye gitmek için odanın başka bir bölümünde toplanıyordu. En Son ben girdim ve “immün yetmezliği hastasıyım askerlikten muaf olmak için işlemlerimi yapmaya geldim” der demez bekleyenlerden birinin dikkatini çekiğini gördüm ve  bana göz ucuyla baktı sonra bende onların yanına geçtim.

Toplamda 7 kişi kan vermek için mikrobiyoloji servisine giderken belki de aralarında en efendi ve en bilinçli olan kan verme arkadaşlarımdan biri (hastalığımı zikredince dikkatini çeken) yürürken yavaşladı ve yanıma geldi…

“Merhaba” bile demeden “Hangi ilaçları alıyorsun?” dedi…

Ben de ilaç isimlerimi söyleyip söylememede 1–2 saniye tereddüt ettim ve konuşmak istediğini sohbeti de böyle açmaya çalıştığını düşünüp söyledim ilaç isimlerimi.

“Ben onlardan kullanmıyorum” dedi.

Kanlarımızı verdik parmaklarımızı bastık bekledik sıkıldık offladık puffladık ama elimize tutuşturdukları 3 gün sonra gelin sonucunuzu alın kağıdıyla çıktık hastaneden. Arkasına bakarak yürüyen hiv pozitif arkadaş Fuat “Ne tarafa gidiyorsun istersen bırakayım arabayla geldim” dedi.

Sağ olsun şirkete kadar bıraktı beni yolda muhabbet ettik hastaneye giderken haberleşmek ve beraber gitmek üzere telefonlarımızı aldık. Sonuçları da beraber almaya gittik ve tabi elisa testi yaptırıp pozitif çıkınca işlerin hemen bitmiyor.

Doğrulama testi için başka bir yere yönlendirildik ve orada da doğrulama testi için kan verdik. Sonucun 1 ay Sonra çıkacağını bu sürede beklememiz gerektiğini hatta ve hatta askerlik şubesinden aldığımız ilk sevk belgesinin süresi geçeceği için “Bizi şu numaradan arayın testinizin sonucu gelmişse size vereceğimiz belgeyle askerlik şubesine gidin sevkinizi yenileyin ve buraya gelin denildi” …

Günler, haftalar ve nihai sonuç… Artık 2. Kez tescilli olarak hiv pozitifim. Artık hastanede de oyalamazlar heyet günü verirler gideriz sonuçlarımızla alırız belgemizi kurtuluruz diye ümit ederken tüm sonuçları götürdüğümüz doktor “Sizin 3 ya da 4 gece burada yatmanız lazım” dedi.

Durum böyle olunca Fuat’ı da durumdan haberdar ettim önce askerlik şubelerimizi gidip yeni sevklerimizi aldık sonra hafta başı hastaneye yatmak üzere çantalarımızı alıp geldik. Tabi bilgisayarlar kitaplar cdler bilmem neler getirilmişti…

Fuat’la aynı odada kaldık. İkimizden başka kimse yoktu muhabbet ettik birbirimizi tanıdık o eşinden işinden hayatından çocukluğundan bahsetti bende aynı şekilde… Birbirimizi tanıdık 3 günde olsa askerlik yapmış gibi olduk ve askerlik arkadaşı olduk.

Her gün kantinden gazoz alıp denize karşı oturup saatlerce müzik dinleyip muhabbet ettik oraya tedavi için gelen askerlerle konuştuk muhabbet ettik.

Heyet günü geldi heyete girdik ismim okundu içeri girdim. Kimliğimi verdim ve askerlik yapmayacaksın dedi.

Sonra parmak basma manyağı olduğumuz o hastaneye son kez parmaklarımızı bastık ve odamıza gittik. Şimdi Sırada Askerlik Şubesine verilecek belgenin hastane tarafından hazırlanıp bize verilmesine eldi. Bir gece daha kaldık ve ertesi gün taburcu olduk ve ilgili belgeleri alıp 5 dakika içinde çantalarımızı toparlayıp  çıkıp gittik.

Aklımızda bir sürü soru işareti. Fuat’ta bende kurumsal yerlerde çalışıyoruz ve askerlik şubesinin bize vereceği belgede kesinlikle “hiv pozitif” yazmaması lazım… Belgelerimizi askerlik şubesine götürdük ve hastanede kapalı bir zarf içinde raporumuzu askerlik şubelerimizi yolladı.

1 ay sonra durum belgesi almaya gittim ve hakikaten korktuğum gibi olmadı. Sadece ” ASKERLİĞE EL VERİŞLİ DEĞİLDİR” ibaresi yazılı olan bir belgeyi aldım çalıştığım kuruma gittim ve insan kaynaklarına gönderdim. Kimsede bana ne hastalığın var burada açıkça yazmıyor demedi.

Sorarlarsa da hayali bir hastalık planlamıştım zaten doktorumla onu söyleyeceğim. Askerlik yapmaya engel ama çalışmaya engel olmayan bir hastalık.

İnşallah bu süreçten geçecek arkadaşlar bu yazılarım sayesinde idmanlı olurlar ve biran önce sorunsuz bir şekilde muafiyetliklerini alırlar.

Ben ve Askerlik Arkadaşım Fuat Sıramızı Savdık Şimdi arada bir görüşüp askerlik anılarımızı anlatıyoruz…

Deniz Türk